Maulana ni bethak

‘Fi’l-Maqaam al-Qutbi as-Saami al-Humaami, manay khuda ehna upar fida karjo,

Sajadaat ane tasleemaat khuzu’iyya khushu’iyya pachhi,

Maulaya, mein ye ek sapnu joy, raat na 4 ane 5 vaaja na vachma:

Mein em jow chhu ke mein Sayyedna Mohammad Burhanuddin (TUS) ni khidmat ma kharo chhu. MaulanaTUS Bethat ma tashreef raakhe chhe, logo sagla line ma khara chhe aap ni hazrat ma sajdo bajaavi ne salaam karva ne. Amal thai rayu chhe jem apne hamesha Hazrat Nuraaniyaa ma dekhiye chhe, itni vaar ma naujavaan Mulla Saifuddin Limriwala maara paase aaya ane kayu ke Sayyedi Mazoon Saheb tamaara gharay aap na mubaarak qadam nu sharaf aapva chaahe chhe, to jaldi karo, ae tamnay yaad karay chhe hamna-j, ehne javaab do. Toh mein ye ehne kayu, “em kem banay, manay toh yahaan Maulana ni khidmat ma khara reva nu farmaan chhe. Ane itna thora waqat ma tayyaari karvi Maulaya ni maara ghar ma istiqbaal karva ni, aa ghanu mushkul chhe, mein su karu, ane Maulana ne kem araz karu, ane yahaan si aap ni raza laya baghayr kem jaaw jivaare manay yahaanj khara reva nu farmaayu chhe.

Toh Mulla Saifuddin ye kayu, “mein tamaara taraf si Maulana ne araz kari dais ke Sayyedi Mazoon Saheb ye tamnay bulaaya,” ane ae aagay gaya ane room no pardo bund kari dido. Mein maara mun ma sochu, aa shakhs shayad Maulana ne nai araz karay to, ane kem kari saksay, ane ae baahar aavi ne mun si kai dese ke Maulana ye raza farmaavi chhe, mein kem ehna upar bharoso karu, ane khidmat ma si farmaan baghayr kem chalo jaaw. Toh mein ehna peechhe bethak na room ma gayo, ane mein ye joyu ke aap, ay Maara Maula, ay Qutb-e Deen il-huda, aap woh [Maulana ni] kursi shareef par besa huwa chho, ane aap na saamnay logo no izdihaam chhe, ane Maulana ni misal amal kari raya chho. Toh mein maara mun ma kayu, “Maara Maula toh yahaan tashreef raakhe chhe, ane aa Saifuddin kem manay ehni taraf bulaava aaya, aa su baabat chhe, mein toh hayrat ane tafakkur ma dubi gayo chhu. Itna ma aap ye, ay maara Maula, maari taraf dekhu, ane [pachhi] Mulla Saifuddin ni taraf ane farmaayu ke “Shak Fakhruddin ne raza chhe.” Toh Mulla Saifuddin maari taraf vala ane kayu ke chalo, Maulana ye tamnay raza farmaavi. Toh mein ye kayu ke Maulana ye ‘shaikh’ kayu, toh aap ni muraad Shk Fakhruddin Khomosi ni hati. Tivaare pachhi aap ye, ay maara Maula, maari taraf tabassum kari ne joyu, woh tabassum ke je hamay pehle si olkhi gaya chhu, ane aap ye aap no haath uncho kido ishaaro karta huwa ke aap ye manay raza farmaavi. Toh mein sajda ma giri gayo. Ane neend si jaagi gayo.

Aa mein ye joyu, ay maara Maula, ane Khuda ehni sachchaai behtar jaane…

Khuda manay aap na upar hazaar vaar fia karjo ay maara Maula.

“mein aap na fazal ane ehsaan no shukur karnaar chhu ~ ane ae [shukur] si aap na fazal nu baqi revu ane ziyaada thaavu talab karu chhu, mein aap ni mohabbat karu chhu Maula Mohammad na saathe ~ ane ehna si Rabb ul-vara ni khushi chaahu chhu.”

Mamluko riqqika (aap no ghulaam), Fakhruddin.’